رسانه های کشور – به ویژه تلویزیون با جذابیت، نفوذ و برد گسترده ای که در میان توده ی مردم دارد- سال ها است که هر روز دوز بالایی از اخبار مربوط به بحران، جنگ، مصیبت و بلایای طبیعی و غیرطبیعی را در اذهان عمومی تزریق می کنند.
نتیجه این شده است که مخاطبان دچار کرختی احساسی شده اند و جنگ و فاجعه را اتفاقی عادی و روزمره در زندگی مردم سایر نقاط دنیا تلقی می کنند. رسانه های ملی با حساسیت فوق العاده شان به این قضایا، باعث حساسیت زدایی در میان ما ایرانیان شده اند!
مدت ها است که دیگر نه بحران و جنگ قبیله ای و قحطی در افریقا، نه سونامی ویرانگر در جنوب شرق آسیا، نه سیل و زلزله مهلک در شبه قاره هند، نه طوفان های خانمان برانداز در امریکا، نه جنگ واشغال در فلسطین و افغانستان و عراق و اینک لبنان هیچ گونه حساسیت جدی که به واکنشی مردمی و خودجوش بینجامد برنمی انگیزاند... صدایی برنمی خیزد... این فاجعه، جنایتی است که رسانه ها بر ذهن واحساس مردم مرتکب شده اند ...
۲ نظر:
راستش کمی قضاوت توی این زمینه سخته. از طرفی جریان آزاد اطلاعات باید وجود داشته باشه و از طرف دیگه همین اطلاعات می تونه باعث حساسیت زدایی جنگ و بحران و این ها بشه.
به نظرم زیاد نباید سرگشتگی آدم ها و بی تفاوتی هاشون رو به پای رسانه ها بگذاریم. هنوز آدمهایی هستند که با وجود همه این رسانه ها زندگی و طرز فکرشون رو خودشون می سازن و به همه این بحران ها هم جواب درخور می دن. مهم اینه که از این آدمها کم داریم. نمی دونم به خاطر آموزش ندادن هست یا چیز دیگه...
و ممنون که خبرم کردی بیام مطلبت رو بخونم.
به نوعی مردم به رسانه های ما بی اعتماد شده اند. رسانه های معتبر جهانی نظیر بی بی سی و سی ان ان هم دروغ میگویند و شانتاژ میکنند ولی درصد آن را آنقدر کم نگه میدارند که مردم به آنها بی اعتماد نشوند. به همین دلیل است که مردم تصور میکنند اینگونه شبکه ها قابل اعتماد هستند. رسانه های ما گاهی به قول معروف شوربا را از مزه می اندازند و باعث میشوند تا وضعیتی چون چوپان دروغگو پیدا کنند!!
ارسال یک نظر